وبلاگ شخصی دکتر نقی سنائی - علمی فرهنگی

القاب یک فرد بیانگر ویژگی‌های اخلاقی، باطنی، شخصیتی و احیاناً ظاهری و جسمانی او بوده و هستند.در میان گذشتگان، به ویژه اعراب، ملقب کردن افراد به لقب‌های متعدد امری مرسوم و متعارف بود.امام سجاد علیه السلام نیز به القاب متعددی نامگذاری شده است که همگی آنها بیانگر فضیلت‌های اخلاقی، معنوی و شخصتی آن بزرگوار هستند.از جمله مشهورترین القاب آن حضرت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:یک. زین العابدین(زینت عبادت‌کنندگان): این لقب بیانگر برجستگی آن حضرت در اطاعت و عبادت خدای متعال است. و دوست و دشمن پذیرفته‌اند که آن حضرت سرآمد عابدان روزگار بوده است.دو. ذوالثّفنات (صاحب پینه‌ها)‏: به تعبیر امام باقر علیه السلام در اثر کثرت و طولانی بودن سجده‌های امام زین‌العابدین علیه السلام، مواضع سجده (دستان و پیشانی و زانوان) آن حضرت پینه‌ می‌بست. و از این جهت وی را ذوالثفنات می‌گفتند.سه. سجّاد: از جمله القاب شریف آن حضرت که بدان شهرت داشتند، لقب «سجّاد» است. و این به خاطر سجده‏‌هاى فراوان ایشان بود.چهار. زکىّ(پاک و طاهر): با اینکه امام سجاد علیه السلام معصوم بود و از خانواده معصومان و پاکان، اما به دلیل پاکی و پارسایی و طهارت فوق‌العاده و فراتر از حد انتظاری که داشت، او را «زکی» هم می‌گفتند.پنج. امین: با آنکه امانت‌داری از فضایل اخلاقی مورد انتظار از هر مسلمانی است؛ اما به دلیل تأکید ویژه آن حضرت بر این فضیلت و تبیین گستره وسیع آن و سخنان شگفت‌انگیزی که در این موضوع می‌فرمودند همچون پیامبر اکرم (ص) ملقب به لقب «امین» شدند.از شگفت‌انگیزترین حکمتهای منقول از آن امام همام که بیانگر ارزش والای امانت‌داری است این است که می‌فرمودند: «اگر قاتل پدرم، شمشیرى را که بدان وسیله پدرم را به قتل رسانده در نزد من به ام وبلاگ شخصی دکتر نقی سنائی - علمی فرهنگی ...

فرهنگ در لغت به معنای دانش، حرفه، علم، هنر، آموزش و پرورش، آیین و رسوم بوده و در اصطلاح عبارت است از مجموعه دستاوردهای مادّی و معنوی انسان که در سایه تلاش مشترک فکری و عملی در طول تاریخ حاصل شده و همچون میراثی برای نسل های پسین باقی مانده و هر نسل آن را کامل تر نموده و به نسل بعدی سپرده است . ( جان احمدی، تاریخ فرهنگ و تمدّن اسلامی، ص37 ) دکتر ولایتی در تعریف آن گوید: معنای امروزین فرهنگ که در علوم انسانی مدرن شکل گرفته ، دلالت دارد بر این که فرهنگ، به اصطلاح منطقی قدیم، « فصل جداگر ِ » انسان از حیوان است. وی فرهنگ را از جهتی به « فرهنگ مادّی » و « فرهنگ معنوی » بخش بندی کرده، فرهنگ مادّی را شامل همه وسایل و ابزارهای مادّی و آنچه به دست بشر از مادّه طبیعی ساخته می شود و شیوه ها و فرایندهای ساخت و ساز آنها می دانند و فرهنگ معنوی را شامل ارزش ها، دیده ها و باورها، اندیشه ها و فنّ ها، یعنی آداب و سنّت ها، علوم و فلسفه و ادبیات و هنر همه فراورده های ذهنی انسان . بنابراین فرهنگ شامل همه سازمایه های مادّی و معنوی زندگی اجتماعی است که فرد انسانی در درون آن زاده و پرورده می شود. ( ولایتی، فرهنگ و تمدّن اسلامی، ص19 ) + نوشته شده در  دوشنبه چهاردهم اسفند ۱۴۰۲ساعت 9:17&nbsp توسط دکتر نقی سنائی  |  وبلاگ شخصی دکتر نقی سنائی - علمی فرهنگی ...

وبلاگ شخصی دکتر نقی سنائی - علمی فرهنگی ...